

სპექტაკლის ერთგვარი ხერხემალია ანუკი ბუბუტეიშვილი. მან საოცარი ძალისხმევით, დიდი შრომითა და მონდომებით შექმნა ძლიერი, სასოწარკვეთილი, მიტოვებული, მებრძოლი ქალის სახე, რომელსაც საკუთარი დარდი თავიდან ფეხებამდე მწუხარებაში ძირავს. თუმცა, მიუხედავად ამისა, იასონს თავს არასდროს დაუხრის. მსახიობი კარგად
რეალიზდება რეჟისორის ჩანაფიქრიდან და თუ შეგვიძლია ვისაუბროთ კრეონის, კრეუსასა თუ სხვა პერსონაჟების კულმინაციაზე, ის ერთადერთია მათ შორის, რომელსაც მთელი სპექტაკლი მუდმივად ტონუსში აჰყავს.

ერთმანეთის მიყოლებით, საქართველოს შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტში, დრამის სარეჟისორო სპეციალობის სტუდენტებმა (ჯგუფის ხელმძღვანელი ანდრო ენუქიძე, პედაგოგი ლაშა შეროზია) თავიანთი ნამუშევრები უჩვენეს ფართო აუდიტორიას. ნანა ჯავახიშვილმა ახმეტელის აუდიტორიაში ტენესი უილიამსის „განწირულია დასანგრევად“ საკუთარი ინტერპრეტაცია წარმოგვიდგინა. აღნიშნული პიესა, უკვე მეორედ დაიდგა ქართულ თეატრში (პირველი დადგმა დავით საყვარელიძეს ეკუთვნის).

კოკო როინიშვილის, რატი ლაბაძის და შემოქმედებითი კოლექტივის მიერ შექმნილი სპექტაკლი კაცობრიობის ისტორიაში, წარსულსა და თუ აწმყოში, არსებულ საჭირბოროტო საკითხებსა და პრობლემებზე დაგაფიქრებს და მაყურებელს არჩევანის საშუალებას აძლევს განსაზღვროს - ვინ იყო უცნობი? და, ასევე ღიად ტოვებს კითხვას - რას ირჩევს ადამიანი, მოქალაქე? - მორჩილად შეეგუოს ყოველგვარ ბოროტებას, თუ, წინ აღუდგეს და იბრძოლო ჭეშმარიტების შემეცნებისთვის, ადამიანური ღირსების აღდგენისთვის, სიკეთის გამარჯვებისთვის, კაცობრიობის მომავლისთვის.