ნამასტე, ქართულო თეატრო! გენაცვალე, ინდოეთო!
ინდოეთში ქართული თეატრის კვირეულისთვის სახელმწიფო თეატრებიდან ორი რეგიონული თეატრი შეირჩა. ოზურგეთის თეატრი ინდოელი მაყურებლის წინაშე დათა თავაძის პიესის „დედაომი“ მიხედვით საბა ასლამაზიშვილის მიერ დადგმული სპექტაკლით წარსდგა, ხოლო ცხინვალის ივანე მაჩაბლის სახელობის დრამატულმა თეატრმა საპრემიერო წარმოდგენა „სამხეცე“ გამართა, რომელიც ნიკოლოზ წულუკიძის იგავ-არაკების მიხედვით დადგა თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელმა გოჩა კაპანაძემ.
სვლა ომიდან მშვიდობისაკენ
2022 წლის ნოემბრის ბოლოს გამართული, რიგით მეორე ფესტივალი ბაქოში, ფაქტობრივად, უძველესი აზერბაიჯანული ქალაქის, შუშას გათავისუფლებას მიეძღვნა და ამდენად ომის „ხმაური და მძვინვარება“ მასში ტრავმული მეხსიერების კვალდაკვალ აისახა. ფესტივალის სათაურში გამოტანილი ციფრი 4.4 კი 44 დღიანი ყარაბაღის ომის ექოსა და დღეების გამოძახილია.
ტერზოპულოსის „ალარმე“, ანუ როგორია გემოვნებიანი ხელოვნება
ჩვენი ქვეყნის სათეატრო ბაზარს რაც შეეხება, აგერ უკვე მერამდენე წელია - სულზე მოუსწრებს ხოლმე შემოდგომობით საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალი (და თან ორი ერთბაშად), რომლის მიმდინარეობის ფარგლებში - ხელოვნების ნათელი სხივი კრთის მთელი ადგილობრივი სახელოვნებო საზოგადოების გულებში! ხელოვნების ნათელი სხივი, რომელსაც ესოდენ დიდი შვება მოაქვს და არა, დილეტანტიზმითა და გაუთავებელი მიმბაძველობით ნაკვები...
ბაქო - თავშეყრის ძველი ადგილი ახალი ფორმატითა და კონცეფციით
ამჯერად, ბაქოს სათეატრო კონფერენცია (კოორდინატორი პანდემიის დროს დაღუპულო შაიგ საფაროვი, აცხონოს ღმერთმა) ჩაანაცვლა ბაქოს 4.4 მოკლე სპექტაკლების ფესტივალმა. ფესტივალის დამფუძნებელია ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი, თეატრის კრიტიკოსი და ინტერნეტ პორტალ “teatro.az” დამფუძნებელი და გენერალური რედაქტორი ელჩინ ჯაფაროვი.
რა მოხდა 2022 წლის პერფორმანსის ფესტივალზე?
რა მივიღეთ და რა დაგვაკლდა?
გასული საუკუნის მანძილზე, მსოფლიოს პერფორმანსის, ანუ პერფორმანსის ხელოვნების მრავალფეროვანი არქივი დაუგროვდა. ანტონენ არტოდან - მარინა აბრამოვიჩამდე, ბევრი მქუხარე სახელი და მოვლენა გაიელვებს. და მაინც, რა არის პერფორმანსის ხელოვნება? რისგან შედგება ის? როგორია მისი სტრუქტურა, ანუ მისი შემადგენელი მინიმუმი, თუ შეიძლება ასე ითქვას?...
„არა ომს!“
ფოთის რეგიონული საერთაშორისო ფესტივალი ერთ-ერთი გამორჩეული ფესტივალია განსაკუთრებული პროგრამით და სტუმრებს მიმართ კეთილგანწყობით და მზრუნველობით. ეს პატარა გუნდი (ნინელი ჭანკვეტაძე, თენგიზ ხუხია, ნანა თუთბერიძე, ბექა ჯუმუტია, შიო აბრახამია), რომელიც ამ ფესტივალს ქმნის, ყოველთვის ცდილობს მიმდინარე ფესტივალი განსხვავებული იყოს წინამორბედისგან - რასაკვირველია ათასი სიურპრიზებითა და აღმოჩენებით.
ნოდარ დუმბაძის ფესტივალი - 2022
ფესტივალის მიზანია ხელი შეუწყოს ქართული თანამედროვე და კლასიკური მწერლობის პოპულარიზაციას, შეიტანოს გარკვეული წვლილი პროზაული ნაწარმოებების (რომანი, მოთხრობა, ნოველა) ინსცენირების ტრადიციების განვითარების საქმეში, ნოდარ დუმბაძის სახელის უკვდავყოფის გარდა, მხარი დაუჭიროს და გამოაცოცხლოს კულტურული ცხოვრება გურიის მხარეში; ხელი შეუწყოს ქართულ პროზაზე დაფუძნებული ინოვაციური დადგმების განვითარებასა და ქართული სათეატრო ხელოვნების პოპულარიზაციას არა მარტო გურიაში, საქართველოში, არამედ მის ფარგლებს გარეთაც.
სათეატრო ფესტივალი-ზეიმი ოზურგეთში
ფესტივალის საზეიმო გახსნა, რომელზეც მისასალმებელი სიტყვები წარმოთქვეს: ფესტივალის დამფუძნებელმა, კულტურის, სპორტის და ახალგაზრდობის მინისტრმა თეა წულუკიანმა, სახელმწიფო რწმუნებულმა გურიის მხარეში გიორგი ურუშაძემ, ოზურგეთის და ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტების მერებმა - ავთანდილ შარაშიძემ და ავით თალაკვაძემ და სხვა მხარდამჭერებმა. საზეიმო გახსნა დაგვირგვინდა, ქართული, მსოფლიო თეატრის უდიდესი წარმომადგენლის, ბატონ რობერტ სტურუას სპექტაკლით - „ვანო და ნიკო“. საქართველოს თეატრალურმა საზოგადოების თავმჯდომარემ გიორგი გეგეჭკორმა ბატონ რობერტს, სულხან საბა ორბელიანის სახელობის ქართული თეატრის დესპანის წოდება მიანიჭა.
სცენაზეა - მზე, სიყვარული და ადამიანი...
ნოდარ დუმბაძის მესამე საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალის ასეთი მასშტაბურობა განაპირობა ორმა ფაქტორმა: ოზურგეთის სახელმწიფო დრამატული თეატრის ინფრასტრუქტურამ, რომელიც მზადაა ერთდროულად სამ სივრცეში მიიღოს მაყურებელი და საქართველოს კულტურის, სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტროს უპრეცედენტო მხარდაჭერამ.
აპოკალიფსური ზმანება ანუ ადამი და ევა ფრონტის ხაზზე
ის, რაც დღეს უკრაინაში ხდება, რა თქმა უნდა, ყველა ჩვენგანს აღელვებს. განსაკუთრებით, საქართველოში!.. რადგან რუსეთის მხრიდან აგრესია, ოკუპაცია, იმპერიული პოლიტიკა არაერთხელ საკუთარ ტყავზე ვიწვნიეთ... ჩვენს თვალწინ გათამაშებული წარმოდგენა 8-9 წლის წინანდელ მოვლენებს ეხება და ის რეალურად მომხდარ ისტორიას ეფუძნება. ბუნებრივია, ეს კიდევ უფრო ზრდის განცდის სიმწვავეს.
რატომ ვკარგავთ თვითკრიტიკის უნარს?
„თეატრალური იმერეთის“ დამაგვირგვინებელი აკორდი, კულმინაცია და ყველაზე მნიშვნელოვანი მოვლენა - კონკურსში გამარჯვებულთა გამოვლენა და დაჯილდოების ცერემონიაა. აქ ჩანს ქართული თეატრის მინი მოდელი, თავისი კულტურით, ურთიერთობით, დამოკიდებულებით სხვების და საკუთარი პერსონის მიმართ
ხუთი დასის პირველი მცდელობა - თეატრალური სცენიდან გვითხრან სათქმელი
სულმნათი ნოდარ დუმბაძე ყველაზე პოპულარული ავტორი გამოდგა ბათუმის საყმაწვილო-სასკოლო დასების თეატრალურ ფესტივალზე „პირველი ავტოგრაფი“, მისი ნაწარმოებების მიხედვით სამი სპექტაკლი წარმოადგინეს, მეოთხეთი კი, „ჰელადოსით“, ფესტივალის საზეიმო გახსნა დამშვენდა.
პირველი ცდისთვის საკმაოდ კარგი შედეგი მივიღეთ, მაგრამ...
ბათუმის საყმაწვილო-სასკოლო თეატრალური დასების ფესტივალზე „პირველი ავტოგრაფი“, ისევე, როგორც სხვა ფორუმებზე, ცხადია, ყველა სპექტაკლი ერთი მხატვრული ღირებულების ვერ იქნებოდა. პრინციპში წარმოდგენების დიდი ნაწილი მუსიკალურ-მხატვრულ-ლიტერატურული, ზოგიერთი - თეატრალიზებული, კომპოზიცია უფრო იყო.
„პირველი ავტოგრაფის“ საფესტივალო დღეები: „ბაკულას ღორები“ და „სათაგური“ - ბათუმის დრამატული თეატრის სცენაზე
დავით კლდიაშვილის „ბაკულას ღორები“ პირველი საკონკურსო სპექტაკლია, რომელიც საყმაწვილო-სასკოლო დასების თეატრალურ ფესტივალზე „პირველი ავტოგრაფი“ გახსნის მეორე დღეს, 29 ნოემბერს, ბათუმის დრამატული თეატრის დიდ სცენაზე ნახა მაყურებელმა.
ვგრძნობ, რომ არის პატარა ფანჯარა შესაძლებლობების
„მო’ს კონცერტში“, სადაც პროტაგონისტად გვევლინება ჯეიმს ტიერე, ასახულია ადამიანის შინაგანი სამყარო. წარმოდგენა დაყოფილია 11 მუსიკალურ კომპოზიციად, რომელიც მოიცავს სხვადასხვა ხელოვნების ელემენტს (მუსიკა, ცეკვა, სიმღერა, აკრობატული ნომრები, პანტომიმა და სხვა.) კომპოზიციებს შორის ჯეიმს ტიერე პირდაპირ კონტაქტს ამყარებს მაყურებელთან.
ეროვნული დრამატურგიის ფესტივალი - 2021
საქართველოში ათამდე თეატრალური ფესტივალი არსებობს და ყველას განსაკუთრებული, თავის ნიშა და ადგილი უკავია, ეროვნული დრამატურგიის ფესტივალიც ამ განსაკუთრებული ნიშნით გამოირჩევა და სწორედ აქ, სადაც ქართული ენის შენარჩუნებასა და ზოგადად ქართული თეატრის არსებობას უდიდესი როლი და ფუნქცია აქვს. მისმა დამფუძნებლებმა (გიორგი მარგველაშვილი, ავთანდილ ვარსიმაშვილი, გიორგი შალუტაშვილი) და თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელმა ლია სულუაშვილმა სწორად გათვალეს და ჟანრობრივ ფესტივალს ის ადგილი მიუჩინეს სადაც მისი არსებობა ყველაზე დიდ აუცილებლობას წარმოადგენდა.
კოკშეტაუ - სათეატრო ხელოვნების ეპიცენტრი პოსტპანდემიურ ყაზახეთში
ბოლო წლებში ყაზახეთის პატარა ქალაქი კოკშეტაუ სათეატრო ხელოვნების ერთგვარ საერთაშორისო ცენტრად იქცა, რომელიც თავს უყრის საუკეთესო თეატრებს ყაზახეთიდან და ასევე ახლო საზღვარგარეთიდან, ამავდროულად აწყობს ლაბორატორიულ სამუშაოებს, სადაც მომავალი, ან უკვე პროფესიონალი არტისტები ხვეწენ და ავითარებენ საკუთარ პროფესიულ ოსტატობას, იმაღლებენ კვალიფიკაციას, აფართოებენ სანაცნობო პროფესიულ წრეს, რომელიც ხელს უწყობს ახალ ურთიერთობებს და შესაბამისად საფუძველს უყრის ახალ პროექტებს, კოპროდუქციებს, ერთობლივ ნამუშევრებს.