დიმიტრის პაპაოანუს სპექტაკლში ყველაფერი დაცლილია ხორციელი ტვირთისგან და სრული თავისუფლება ბატონობს. არეულია, უფრო ზუსტად, ზღვარწაშლილია რეალობა და გამონაგონი. მიღებულია - სასწაულის, სიზმრების, ხილვების „ჩვეულებრივობა“.

ნინო კასრაძეს ქართულ კულტურაში - თეატრში, კინოსა და ტელევიზიაში - განსაკუთრებული ადგილი უკავია. ამისთვის ბევრი პირობა აქვს - გამორჩეული გარეგნობა, ინტელექტი, ნათელი და ცოცხალი გონება, ხელოვნების მიმართ ცნობიერი დამოკიდებულება, პროფესიული და მოქალაქეობრივი პოზიცია და რაც მთავარია, უსაზღვრო ნიჭიერება.