ტრადიცია და ნოვატორობა ქართულ სცენოგრაფიაში
ქართულ თეატრალურ კულტურას მრავალსაუკუნოვანი ტრადიცია გააჩნია. იგი მომდინარეობს სახალხო დღესასწაულების სანახაობრივ- საიმპროვიზაციო თეატრიდან, რომლის ყველაზე გავრცელებული ფორმა საქართველოში ბერიკაობა და ყეენობა იყო. ბერიკაობა და ყეენობა ნიღბების საიმპროვიზაციო თეატრს წარმოადგენდა და ქორეოგრაფიულ- პლასტიკური, ხმოვანი და მხატვრული გაფორმების Fფუნქციონალური სისტემა გააჩნდა.
„ქალის ხმა“ საქართველოდან, ანუ „გროტესკიდან გლამურამდე“
პრაღის კვადრიენალე სცენოგრაფიის სამყაროში მსოფლიოს ყველაზე მასშტაბური ფესტივალია, რომელსაც თავისი სიდიდითა და მნიშვნელობით ოლიმპიადასაც კი ადარებენ. ქართველმა არტისტებმა წელს უკვე მეორედ მიიღეს მონაწილეობა ამ მეტად მნიშვნელოვან საერთაშორისო ფორუმში.
სტატიის გაგრძელება